Απασχόληση του εργαζομένου σε πρόσθετα καθήκοντα

Mπορεί ανειδίκευτος εργάτης να δουλεύει 4 ώρες καθημερινά στην συσκευασία ως εργάτης και 3 ώρες να κάνει την διανομή των παραγγελιών ως οδηγός;

Το είδος της εργασίας καθορίζεται άμεσα ή έμμεσα με την ατομική σύμβαση εργασίας η οποία ερμηνεύεται σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη (άρθρα 200 και 288 Αστικού Κώδικα).

Αν κατά τη διάρκεια της σύμβασης εργασίας ενός εργαζόμενου  συμφωνηθεί η παροχή από τον εργαζόμενο εντός του νομίμου ωραρίου πρόσθετης διαρκούς φύσεως εργασίας, η οποία κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής, δεν είναι συναφής προς την αρχικώς συμφωνηθείσα, ούτε καταλαμ­βάνεται από κανόνα του δικαίου καθηκό­ντων των εργαζομένων και κατά τις συνή­θεις περιστάσεις παρέχεται μόνο με μισθό, χωρίς όμως: α) να έχει καθορισθεί και ο καταβλητέος πρόσθετος μισθός ή ο τρόπος του προσδιορισμού του, β) να συμφωνήθη­κε η μη καταβολή πρόσθετου μισθού,

 ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει για την ανωτέρω εργασία το συνηθισμένο μισθό, δηλαδή τον καταβαλλόμενο σε άλ­λους εργαζομένους παρέχοντας την ίδια, υπό τις ίδιες γενικές συνθήκες εργασία. Επισημαίνεται ότι  είναι νόμιμο το πλαίσιο συμφωνίας (προϋποθέτει έγγραφη συμφωνία)  μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου με βάση το οποίο   η πρόσθετη εργασία  θα  παρέχεται μέσα στο νόμιμο ωράριο, εντός του οποίου παρέχεται παράλληλα  και η κύ­ρια εργασία ,  χωρίς πρόσθετη αμοιβή.

Κατά συνέπεια η απασχόληση του εργαζομένου σε πρόσθετα καθήκοντα,  είναι δυνατόν να πραγματοποιείται σύννομα  μέσα στο νόμιμο ωράριο εργασίας του εφόσον αυτό  έχει συμφωνηθεί με την κατάρτιση της ατομικής σύμβασης εργασίας ( ή με τροποποιητική σύμβαση εργασίας κατά τη διάρκεια της εργασιακής σχέσης), καθοριζομένων προς τούτο  των   ειδικότερων  όρων  με τους οποίους παρέχεται η εργασία αυτή. Αν συμφωνηθεί πρόσθετη αμοιβή, οφείλεται αυτή, αν όμως δε συμφωνηθεί πρόσθετη αμοιβή δεν οφείλεται (Α.Π. 985/79, Α.Π. 937/80). Θα  πρέπει να γίνεται σαφής  αναφορά στην ατομική σύμβαση εργασίας ως προϊόν συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών ,  όσον αφορά τα κύρια καθήκοντά του και αυτό για να αποτελεί  ( η συγκεκριμένη αναφορά που θα εμπεριέχεται ως όρος στην ατομική σύμβαση εργασίας)   στοιχείο καθορισμού των  δικαιωμάτων αλλά και των υποχρεώσεων του συγκεκριμένου εργαζόμενου,  αν για παράδειγμα θα δικαιούται την αποζημίωση απόλυσης  λόγω της απασχόλησης του ως εργάτη  ή την αποζημίωση απόλυσης των υπαλλήλων  ( λόγω της απασχόλησης του ως οδηγού ) .  Σε κάθε περίπτωση βεβαίως δεν θα έχετε πρόβλημα αν επιλέξετε το ευνοϊκότερο για τον εργαζόμενο καθεστώς των όρων αμοιβής , εργασίας και ασφάλισης.