Η υποχρέωση εχεμύθειας του εργαζόμενου

Το άρθρο 652 του Αστικού Κώδικα ορίζει ότι ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση πίστης, η οποία αποτελεί ειδικότερη περίπτωση της γενικής αρχής της καλής πίστης (άρθρο 288 Α.Κ.).

Η υποχρέωση πίστης αποτελεί υποχρέωση του εργαζομένου για καλόπιστη συμπεριφορά, αλλά και αποφυγή κάθε βλαπτικής ενέργειας εις βάρος του εργοδότη. Ειδικότερη έκφανση της υποχρέωσης πίστης αποτελεί η υποχρέωση εχεμύθειας του εργαζομένου.

Στη διάρκεια της εργασιακής σχέσης, ο εργαζόμενος εκτός από τη κύρια υποχρέωση του για παροχή της εργασίας, υπέχει της παρεπόμενης υποχρέωσης εχεμύθειας. Πιο συγκεκριμένα, υποχρεούται να μην ανακοινώνει σε τρίτους επιχειρηματικά απόρρητα τα οποία γνωρίζει λόγω της φύσης των καθηκόντων του. Τα απόρρητα αυτά μπορούν να αφορούν την οργάνωση, την πορεία των εργασιών, τις καταστάσεις πελατών, τις πηγές προμήθειας πρώτων υλών, τις τεχνικές μεθόδους παραγωγής κ.α. Η τήρηση άκρας μυστικότητας κρίνεται αναγκαία καθώς η διαρροή τέτοιων πληροφοριών μπορεί να προκαλέσει οικονομική βλάβη στην επιχείρηση. Ειδικότερα ο εργαζόμενος στο πλαίσιο της τήρησης εμπιστευτικότητας και εχεμύθειας οφείλει:

Κάμερες στο χώρο εργασίας

Τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη της τεχνολογίας, τον εκσυγχρονισμό του τρόπου ζωής, αλλά και την αύξηση της παραβατικότητας, ιδιαιτέρως στις μεγαλουπόλεις, ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις προσφεύγουν στη χρήση οπτικοακουστικών μέσων για την προστασία της επιχείρησής τους και των ατόμων που εργάζονται σε αυτή. Ποιες, όμως, είναι οι προϋποθέσεις και εν γένει το νομικό πλαίσιο, για παράδειγμα, στην περίπτωση τοποθέτησης καμερών στο χώρο εργασίας;

Tα προσωπικά δεδομένα, δηλαδή οποιαδήποτε πληροφορία για την ταυτότητα κάθε ατόμου αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της προσωπικότητας τους. Όποιος έχει πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα κάποιου ατόμου παραβιάζει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης το οποίο κατοχυρώνεται στα άρθρα 2 §1, 5 §1,9,9Α, και 19 . Ειδικότερα, τα προσωπικά δεδομένα προστατεύονται από το Γενικό Κανονισμό για την προστασία των προσωπικών δεομένων 2016/679 (ΓΚΠΔ), ο εφαρμοστικός Ν.4624/2019 και ο Ν.2472/1997. Η συμμετοχή του ατόμου στο χώρο εργασίας, σηματοδοτεί έναν περιορισμό της προστασίας των προσωπικών του δεδομένων, λόγω και των έντονων πληροφοριακών στοιχείων που επικρατούν σε αυτόν το χώρο. Υπάρχει δικαιολογημένο συμφέρον από την πλευρά του εργοδότη για επεξεργασία ορισμένων προσωπικών τους δεδομένων, ωστόσο απαιτείται σεβασμός των συνταγματικών διατάξεων και των νόμων που προστατεύουν τα προσωπικά δεδομένα. Το βασικό σημείο είναι να μη χρησιμοποιούνται τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων για άσχετους με την επιχείρηση σκοπούς, για παράδειγμα όπως η προώθηση των στοιχείων επικοινωνίας των εργαζομένων σε διαφημιστικές εταιρείες. Η «χρυσή τομή» μπορεί να βρεθεί μέσω της αρχής της αναλογικότητας, δηλαδή ο σκοπός και ο τρόπος επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων θα πρέπει να είναι αναγκαίος και πρόσφορος.

Πως οχυρώνονται οι εργοδότες πίσω από ατομικές συμβάσεις – Που θα βρουν οι εργαζόμενοι την προϋπηρεσία τους

Μπορεί το «ξεπάγωμα» της διαδικασίας να έχει πραγματοποιηθεί από την 1η Ιανουαρίου επίσημα με ειδική διάταξη νόμου, ωστόσο παρερμηνείες και κακή χρήση αναφορών στις παλαιότερες αλλά και στις νέες ατομικές συμβάσεις των εργαζομένων, έχουν δημιουργήσει προβλήματα 

Μετ ΄ εμποδίων εφαρμόζεται ο νόμος για την επαναφορά των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα όπως διαπιστώνουν οι επιθεωρητές της  Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας (ΑΑΕΕ) οι οποίοι διενεργούν ελέγχους τόσο στο πεδίο της εφαρμογής του νέου κατώτατου μισθού, όσο και στην χορήγηση των μισθολογικών ωριμάνσεων (τριετίες).

Το ύψος του προστίμου για την επιχείρηση του παρανομεί είναι από 1.800 ως 8.000 ευρώ ανάλογα με τα μέγεθος της.

Μπορεί το «ξεπάγωμα» της διαδικασίας να έχει πραγματοποιηθεί από την 1η Ιανουαρίου επίσημα με ειδική διάταξη νόμου, ωστόσο παρερμηνείες και κακή χρήση αναφορών στις παλαιότερες αλλά και στις νέες ατομικές συμβάσεις των εργαζομένων, έχουν δημιουργήσει προβλήματα.

Το γεγονός ότι ο νόμος ορίζει πως εφεξής θα μπορεί να γίνει χρήση της προϋπηρεσίας πριν από την 14η Φεβρουαρίου 2012 και μετά την 1η Ιανουαρίου 2024, μπερδεύει ορισμένα λογιστήρια και επιχειρήσεις. Υπάρχουν εργοδότες που θεωρούν ότι η προϋπηρεσία πρέπει να αφορά χρόνο εργασίας που διανύθηκε μόνο στην δική τους επιχείρηση. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.