Πώληση σε ιδιώτη άνω των 500,00 βάσει των διατάξεων πρέπει να γίνεται η εξόφληση με ηλεκτρονική συναλλαγή,
υπάρχουν περιπτώσεις όπως πελάτες να δίνουν μετρητά στο κατάστημα είτε έναντι ή και εξόφληση της παραγγελίας,
αντίστοιχα ο πωλητής την επόμενη ημέρα να καταθέτει στην τράπεζα για λογαριασμό τους τα αντίστοιχα ποσά.
θα ήθελα να εξηγήσετε τον τρόπο εξόφλησης αν σωστά γίνεται έτσι όπως
τον περιγράφω, όπως επίσης αν πρέπει να γίνεται η κατάθεση συνολικά των
προκαταβολών ή χωριστά ανά πελάτη, ή αν προβλέπεται άλλος τρόπος
απόδειξης των συναλλαγών, γιατί μπορεί να γίνονται και πάνω από μια
τέτοιου είδους συναλλαγές την ημέρα.
Απάντηση:
1. Προτείνουμε ότι η (κάθε) επιχείρηση θα πρέπει να επιμένει για
τον τρόπο εξόφλησης (με κάρτα κ.λπ.) καθώς προέχει η διασφάλισή της.
Προτείνουμε δηλαδή να μην δέχονται οι επιχειρήσεις μετρητά για
συναλλαγές πάνω από το όριο του άρθρου 20 του Ν.3842/2020.
2. Σε μια ανάπτυξη των σχετικών διατάξεων μπορεί να σημειωθούν τα εξής :
2.1 Η υποχρέωση εξόφλησης των φορολογικών στοιχείων άνω των 500,00€ με τραπεζικό μέσο ορίζεται στην παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010 (όπως έχει τροποποιηθεί με το Ν.4446/2016)
| Όπως Ισχύει από 22/12/2016 | Όπως Ίσχυε έως 21/12/2016 |
|
Τα φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας πεντακοσίων (500) ευρώ και άνω,
που εκδίδονται για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες,
εξοφλούνται από τους λήπτες τους, αγοραστές των αγαθών ή των υπηρεσιών,
αποκλειστικώς με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού
μέσου πληρωμής, όπως ενδεικτικά άλλα όχι περιοριστικά τραπεζικό έμβασμα,
πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού. Δεν επιτρέπεται εξόφληση των στοιχείων αυτών με μετρητά. |
Τα φορολογικά στοιχεία συνολικής αξίας χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ
και άνω, που εκδίδονται για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες,
εξοφλούνται από τους λήπτες τους, αγοραστές των αγαθών ή των υπηρεσιών,
μέσω τράπεζας, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες ή μέσω τραπεζικού
λογαριασμού και με επιταγές. Δεν επιτρέπεται εξόφληση των στοιχείων αυτών με μετρητά. Οι Τράπεζες δεν επιτρέπεται να χρεώνουν αμοιβές για την κατάθεση των ποσών αυτών σε τραπεζικούς λογαριασμούς. |
2.2 Για την εφαρμογή της διάταξης, όπως είχε τεθεί αρχικά στο Ν.3842/2010, έχουν εκδοθεί :
α) Η ΠΟΛ.1091/14-6-2010: Παροχή διευκρινίσεων εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 19 και 20 του Ν.3842/2010 "Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις που αφορούν θέματα του Κ.Β.Σ. ( Π.Δ. 186/1992) και καθορισμού διαδικασιών και προϋποθέσεων διενέργειας ορισμένων κατηγοριών συναλλαγών". Στην εγκύκλιο αυτή δεν αναφέρεται κάτι ιδιαίτερο παρά μόνο ότι «[] καθιερώνεται η εξόφληση των φορολογικών στοιχείων, αξίας άνω των 1.500,00€, που εκδίδονται για την πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, αποκλειστικά μέσω τραπεζών, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες και με επιταγές». (σημ.: το κείμενο της εγκυκλίου παρατίθεται επειδή εμπεριέχει τον όρο "αποκλειστικά", ο οποίος απουσιάζει από το αρχικό κείμενο του νόμου και εισάγεται (στο νόμο) με την τροποποίηση με το Ν.4446/2016).
β) Η ΠΟΛ.1027/9-2-2011: Τρόπος εξόφλησης ορισμένων συναλλαγών με ιδιώτες, κατ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010.
Με την εγκύκλιο αυτή η φορ. διοίκηση έθεσε πεδίο εφαρμογής (άρθρα 1 και 2) και "ρύθμισε" (στο άρθρο 3) την περίπτωση συναλλαγής που διενεργείται σε ημέρες και ώρες μη λειτουργίας των τραπεζών ή με πρόσωπα- ιδιώτες που για αντικειμενικούς λόγους αδυνατούν να εξοφλήσουν το ποσό με τους τρόπους που ορίζει το κείμενο του νόμου. Ολόκληρο το κείμενο του άρθρου 3 της εγκυκλίου έχει ως εξής :
«Άρθρο 3 Ρυθμίσεις επί ειδικών περιπτώσεων
1. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις συναλλαγών, που διενεργούνται σε ημέρες και ώρες μη λειτουργίας των Τραπεζών ή με πρόσωπα - ιδιώτες που για αντικειμενικούς λόγους δεν είναι δυνατή η από μέρους τους εξόφληση, με τους τρόπους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του προηγούμενου άρθρου 1 της απόφασης αυτής και καταβάλλονται μετρητά ή παραδίδονται συναλλαγματικές, οι οποίες εξοφλούνται εκτός τραπεζικού συστήματος, ακολουθείται ειδική διαδικασία ως ακολούθως:
2. Από τον επιτηδευματία - πωλητή, κατά το χρόνο είσπραξης μετρητών ή παραλαβής συναλλαγματικών (εκτός τραπεζικού συστήματος) από τον πελάτη - ιδιώτη, εκδίδεται λογιστικό παραστατικό "απόδειξη είσπραξης μετρητών ή παραλαβής αξιόγραφων". Η ως άνω απόδειξη, εκδίδεται αθεώρητη από διπλότυπο, τουλάχιστον, στέλεχος και εφόσον είναι μηχανογραφική δεν απαιτείται η σήμανση αυτής μέσω Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ.. Στο περιεχόμενο αυτής αναγράφονται το ποσό, ο τρόπος εξόφλησης, η αιτιολογία της είσπραξης (π.χ. προκαταβολή, τμηματική καταβολή, εξόφληση) και ο αύξων αριθμός του παραστατικού (εφόσον έχει προηγηθεί η έκδοση αυτού). Επί προκαταβολών, πριν την έκδοση του φορολογικού στοιχείου, αναγράφονται τα αντίστοιχα στοιχεία του οικείου ταμειακού παραστατικού, εφόσον εκδίδεται από την επιχείρηση.
3. Ο επιτηδευματίας υποχρεούται το ποσόν των μετρητών, που εισπράττει κατά το χρόνο έκδοσης της προαναφερόμενης απόδειξης ή κατά το χρόνο εξόφλησης των συναλλαγματικών, να το καταθέσει εντός δύο (2) εργάσιμων ημερών από την έκδοσή τους, σε τραπεζικό λογαριασμό που τηρεί σε οποιαδήποτε αναγνωρισμένη Τράπεζα ή Πιστωτικό Οργανισμό. Τα εκδιδόμενα τραπεζικά παραστατικά, συσχετίζονται από τον επιτηδευματία με τις "αποδείξεις είσπραξης μετρητών ή παραλαβής αξιόγραφων" που αφορούν.
4. Οι εκδιδόμενες "αποδείξεις είσπραξης μετρητών ή παραλαβής αξιόγραφων", καθώς και τα τραπεζικά παραστατικά από τα οποία προκύπτουν τα δεδομένα της κατάθεσης, διαφυλάσσονται με ευθύνη του υπόχρεου, για όσο χρόνο προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 21 του Κ.Β.Σ..».
2.3 Το περιεχόμενο των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010 και η εφαρμοστική απόφαση ΠΟΛ.1027/9-2-2011 απασχόλησαν και το Σ.τ.Ε. μετά από αίτημα ακύρωσης της ΠΟΛ.1027/9-2-2011. Εντέλει το Σ.τ.Ε. απέρριψε το αίτημα ακύρωσης, με την απόφ. 854/2013, η οποία περιληπτικά έχει ως εξής : Η υποχρέωση προς εξόφληση φορολογικών στοιχείων που εκδίδονται από επιτηδευματίες, για πώληση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών σε ιδιώτες, αποκλειστικά μέσω τράπεζας, με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες του αγοραστή των αγαθών ή λήπτη των υπηρεσιών ή μέσω τραπεζικού λογαριασμού ή με επιταγές, αποκλειομένης της εξόφλησης των στοιχείων αυτών με μετρητά, θεσπίσθηκε ρητώς με την παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010. Η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση ΠΟΛ.1027/9-2-2011 αναφέρεται στην υποχρέωση αυτή, επαναλαμβάνοντας τις παραπάνω διατάξεις του νόμου και ουδεμία νέα ρύθμιση εισάγει ούτε ουδεμία έννομη συνέπεια επάγεται και, ως εκ τούτου, στερείται εκτελεστότητας και απαραδέκτως προσβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως. Αντιθέτως, κατά το μέρος που με την προσβαλλόμενη απόφαση εξαιρούνται ορισμένες κατηγορίες συναλλαγών από την ανωτέρω υποχρέωση (άρθρο 2 αυτής) και λαμβάνεται πρόνοια, με θέσπιση ειδικών επί μέρους ρυθμίσεων, ώστε, σε εξαιρετικές περιπτώσεις συναλλαγών που διενεργούνται σε ημέρες και ώρες που δεν λειτουργούν οι Τράπεζες, να διευκολυνθεί η εκτέλεση της υποχρέωσης αυτής (άρθρο 3 αυτής), εισάγονται νέες αυτοτελείς ρυθμίσεις κανονιστικού περιεχομένου, οι οποίες αποκλίνουν από την ανωτέρω διάταξη και, επομένως, έχουν εκτελεστό χαρακτήρα. Πρόκειται, όμως, για ρυθμίσεις ευνοϊκές για τους συναλλασσομένους και, επομένως, εφόσον δεν εξειδικεύεται από μέρους των αιτούντων, αλλ' ούτε προκύπτει από το δικόγραφο στο σύνολό του, το έννομο συμφέρον τους όσον αφορά την προσβολή των εν λόγω συγκεκριμένων ρυθμίσεων, πρέπει η αίτηση ακυρώσεως να απορριφθεί και κατά το μέρος αυτό, ως ασκουμένη άνευ εννόμου συμφέροντος. Κατά τη γνώμη, όμως, του Συμβούλου Γ. Τσιμέκα, προς την οποία προσχώρησε και η Πάρεδρος Κ. Λαζαράκη, η υποχρέωση προς εξόφληση των ανωτέρω φορολογικών στοιχείων αποκλειστικά μέσω τράπεζας, κατά τον ανωτέρω περιγραφόμενο τρόπο και όχι με μετρητά, τίθεται μεν με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010, ο περιορισμός, όμως, αυτός καθίσταται συγκεκριμένος και εξειδικεύεται με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση, με την οποία θεσπίζονται συμπληρωματικά μέτρα για την εφαρμογή του. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν επαναλαμβάνει απλώς τις διατάξεις του νόμου, αλλά τις συμπληρώνει θεσπίζοντας νέες αυτοτελείς ρυθμίσεις [άρθρα 1 (παρ. 3, 4), 2, 3 και 4 αυτής], οι οποίες, κατά το μέρος που ρυθμίζουν τον τρόπο εκτέλεσης της ανωτέρω υποχρέωσης, βλάπτουν τους αιτούντες υπό την ιδιότητά τους ως συναλλασσομένων πολιτών.
2.4 Για την εν ισχύ, μετά την τροποποίηση με το Ν.4446/2016, διάταξη (της παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010), δεν έχει εκδοθεί (και μάλλον δεν αναμένεται) εφαρμοστική απόφαση. Στην αιτιολογική έκθεση του Ν.4446/2016 αναφέρεται ότι: «Μειώνεται από 1.500,00€ σε 500,00€ το ύψος των συναλλαγών μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων πάνω από το οποίο οι συναλλαγές πραγματοποιούνται αποκλειστικά με τη χρήση μέσων πληρωμής με κάρτα ή άλλου ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής (ενδεικτικά άλλα όχι περιοριστικά τραπεζικό έμβασμα, πληρωμή μέσω λογαριασμού πληρωμών, χρήση ηλεκτρονικού πορτοφολιού κλπ.). Δεν επιτρέπεται εξόφληση με μετρητά για συναλλαγές μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων αξίας μεγαλύτερης των 500 ευρώ.».
2.5 Στο ερώτημα αν εξακολουθεί να ισχύει η ρύθμιση του άρθρου 3 της ΠΟΛ.1027/9-2-2011 για συναλλαγές που διενεργούνται σε ημέρες και ώρες μη λειτουργίας των τραπεζών ή με πρόσωπα - ιδιώτες που για αντικειμενικούς λόγους δεν είναι δυνατή η από μέρους τους εξόφληση με τους τρόπους που αναφέρονται στην διάταξη του νόμου (ως ισχύει πλέον), η γνώμη μας είναι :
• Το άρθρο 3 της ΠΟΛ.1027/9-2-2011 εισάγει παρέκκλιση από τον (επιβαλλόμενο) τρόπο εξόφλησης με τραπεζικό μέσο (που προβλέπει ο νόμος), για ιδιαίτερες περιπτώσεις, προς διευκόλυνση των συναλλαγών. Τέτοιες περιπτώσεις υπήρχαν και θα υπάρχουν και στο μέλλον.
• Όπως σημειώθηκε παραπάνω, το Σ.τ.Ε. έκρινε ότι με την ΠΟΛ.1027/9-2-2011 εισάγονται νέες αυτοτελείς ρυθμίσεις κανονιστικού περιεχομένου, οι οποίες αποκλίνουν από την διάταξη του νόμου, πλην όμως [...] δεν θα πρέπει να ακυρωθούν.
• Ο Ν.4446/2016 αφενός μειώνει το όριο της συναλλαγής, αφετέρου εξειδικεύει τον τρόπο εξόφλησης με το γενικότερο – νέο νομοθετικό πλαίσιο. Ο όρος "αποκλειστικά" που περιέχεται στην νέα -ως ισχύει- διάταξη είχε περιληφθεί στην διοικητική οδηγία (για την αντικατασταθείσα διάταξη) ΠΟΛ.1091/14-6-2010 καθώς και στην ΠΟΛ.1027/9-2-2011.
• Η φορολογική διοίκηση δεν έχει ανακοινώσει ότι αίρονται οι ειδικότερες ρυθμίσεις του άρθρου 3 της ΠΟΛ.1027/9-2-2011, οι οποίες ούτως ή άλλως ήταν εκτός κειμένου νόμου, κατά τα προαναφερόμενα στην απόφαση 854/2013 του Σ.τ.Ε..
[.] Κατόπιν των παραπάνω, η γνώμη μας είναι ότι, η ιδιαίτερη ρύθμιση του άρθρου 3 της ΠΟΛ.1027/9-2-2011 ισχύει και μετά την τροποποίηση της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 20 του Ν.3842/2010 με το Ν.4446/2016.
2.6 Ανεξάρτητα από όσα παραπάνω παρατέθηκαν, θα επαναλάβουμε την εισαγωγική πρόταση μας ότι η (κάθε) επιχείρηση θα πρέπει να επιμένει για τον τρόπο εξόφλησης (με κάρτα, τραπεζικό έμβασμα κ.λπ.) καθώς προέχει η διασφάλισή της. Προτείνουμε δηλαδή να μην δέχονται οι επιχειρήσεις μετρητά για συναλλαγές πάνω από το όριο του άρθρου 20 του Ν.3842/2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου