Επταήμερη απασχόληση και δυνατότητα εργασίας σε δύο εργοδότες

1. Δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη για εργασία  την 6 η  ημέρα της εβδομάδας σε άλλη επιχείρηση προκειμένου για εργαζόμενο  που απασχολείται επί πενθήμερο εβδομαδιαία.

Μόνο για το προσωπικό των ΚΤΕΛ υπάρχει πρόβλεψη ότι απαγορεύεται η εργασία κατά την ημέρα ανάπαυσης.

Στο πλαίσιο αυτό ,  εάν  αθροιζόμενου του   ημερήσιου  ωραρίου   και στους δυο εργοδότες και πιο συγκεκριμένα του πενθημέρου στον ένα και της έκτης ημέρας της εβδομάδας στον άλλο εργοδότη  , δεν θα επέρχεται  υπέρβαση  του ανώτατου νόμιμου ορίου ημερήσιας αλλά και εβδομαδιαίας  εργασίας του  εν λόγω εργαζόμενου  , στην υπόψη περίπτωση , έχουμε την άποψη ότι δεν παραβιάζονται οι διατάξεις περί  χρονικών ορίων εργασίας ( πλην του προσωπικού των ΚΤΕΛ).  

Επισημαίνεται  ότι επί επταήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης του μισθωτού (πέντε ημέρες στον ένα εργοδότη και δυο  ημερών στο δεύτερο εργοδότη μια από τις οποίες προφανώς λαμβάνει χώρα σε ημέρα Κυριακή) ,   η εργασία την Κυριακή  ακόμη και μέχρι πέντε  (5) ώρες,  ναι μεν δεν αντίκειται στις διατάξεις του  άρθρου 10, παρ. 1 του Β.Δ. 748/1966 , δημιουργεί όμως  υποχρέωση χορήγησης αναπληρωματικής ανάπαυσης σε εργάσιμη ημέρα της επόμενης εβδομάδος κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του ΠΔ 88/1999, με τίτλο  «Εβδομαδιαία ανάπαυση» , σύμφωνα με το οποίο «Στους εργαζόμενους εξασφαλίζεται ανά εβδομάδα, ελάχιστη περίοδος συνεχούς ανάπαυσης είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, η οποία συμπεριλαμβάνει κατ' αρχήν την Κυριακή, ανάλογα με τις ισχύουσες για κάθε κατηγορία εργαζόμενων διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και πρακτικές…»

 Αντίθετα,  επί πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης ,  η έκτακτη εργασία την Κυριακή  μέχρι πέντε  (5) ώρες,  δεν αντίκειται στις διατάξεις του  άρθρου 10, παρ. 1 του Β.Δ. 748/1966 και δεν  δημιουργεί  υποχρέωση χορήγησης αναπληρωματικής ανάπαυσης σε εργάσιμη ημέρα της επόμενης εβδομάδος.

2. Όσον αφορά τη μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας , στο άρθρο 6, του ΠΔ 88/1999 ορίζονται τα εξής : «Με την επιφύλαξη των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας των μισθωτών δεν μπορεί να υπερβαίνει ανά περίοδο το πολύ τεσσάρων (4) μηνών τις σαράντα οκτώ (48) ώρες κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι περίοδοι ετήσιας άδειας μετ' αποδοχών, και οι περίοδοι αδείας ασθενείας δεν συνεκτιμώνται ή είναι ουδέτερες, όσον αφορά τον υπολογισμό του μέσου όρου».

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ΠΔ 88/1999 όπως αντικαταστάθηκε  με την παρ. ΙΑ14(2) του άρθρου 1ου του Ν. 4093/12.11.2012, «για κάθε περίοδο είκοσι τεσσάρων (24) ωρών, η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη από έντεκα (11) συνεχείς ώρες. Η περίοδος των 24 ωρών αρχίζει την 00:01 και λήγει την 24:00 ώρα».

Εξάλλου , σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του ΠΔ 88/1999, «Στους εργαζόμενους εξασφαλίζεται ανά εβδομάδα, ελάχιστη περίοδος συνεχούς ανάπαυσης εικοσιτεσσάρων (24) ωρών, η οποία συμπεριλαμβάνει κατ' αρχήν την Κυριακή, ανάλογα με τις ισχύουσες για κάθε κατηγορία εργαζόμενων διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και πρακτικές, στις οποίες προστίθενται οι  ένδεκα (11) συνεχείς ώρες. Αν δικαιολογείται για αντικειμενικούς ή τεχνικούς λόγους ή από τις συνθήκες οργάνωσης της εργασίας μπορεί να ορισθεί ελάχιστη περίοδος ανάπαυσης εικοσιτεσσάρων (24) ωρών. Όπου προβλέπεται από τις οικείες διατάξεις η Κυριακή, ως ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης, αυτή αρχίζει την 00:01 ώρα και λήγει την 24:00 ώρα.