Με τα άρθρα 27 – 29 του
Ν.5073/2023, ο νομοθέτης, τροποποιεί και εξειδικεύει την έννοια της βραχυχρόνιας μίσθωσης, οριοθετώντας την βάσει ημερών μίσθωσης (
έως 60 ημέρες ανά μίσθωση). Αφαιρεί με τον νόμο και συγκεκριμένα από το
άρθρο 39Α του Ν.4172/2013 περί Κ.Φ.Ε. τη φράση «οικονομία του διαμοιρασμού» και το συγκεκριμένο άρθρο έχει πλέον τίτλο «
Εισόδημα από βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».
Το αυτό πραγματοποιεί και στις παραγράφους 1 και 2 του ιδίου άρθρου,
ενώ την παράγραφο 3 την διαγράφει, ι και το άρθρο 39Α αναδιαμορφώνεται.
Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 39Α τίθεται ως προϋπόθεση, για να θεωρηθεί εισόδημα από ακίνητη περιουσία, η απόκτησή του από βραχυχρόνια μίσθωση μέχρι δύο (2) ακινήτων.
Τέλος, ως ουσιαστική αλλαγή που επιφέρει ο νόμος, είναι η
διαφοροποίηση της πηγής εισοδήματος, όσον αφορά την βραχυχρόνια μίσθωση
περισσοτέρων των δύο (2) ακινήτων, όπου το εισόδημα από ακίνητη περιουσία, μετατρέπεται σε εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, με υποχρέωση του φορολογούμενου για έναρξη άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, τήρηση φορολογικών αρχείων σύμφωνα με τον Ν. 4308/2014
περί Ε.Λ.Π. και υποχρέωση ασφάλισης του εκμισθωτή. Ουσιαστικά,
ανεξάρτητα πλέον της παροχής τουριστικών υπηρεσιών πλην κλινοσκεπασμάτων
(καθαριότητα, πρωϊνά, Wi-Fi κλπ.), εξομειούται ο εκμισθωτής τριών ή
περισσοτέρων ακινήτων, όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση, με
οποιαδήποτε εν τοις πράγμασι τουριστική – ξενοδοχειακή μονάδα.
Το επίμαχο σημείο του άρθρου, όπως θα ισχύσει, αναφέρει ότι «Σε
περίπτωση που παρέχονται οποιεσδήποτε άλλες υπηρεσίες, το εισόδημα αυτό
αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα του άρθρου 21 του
παρόντος. Ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα λογίζεται και
το εισόδημα που αποκτούν από βραχυχρόνια μίσθωση φυσικά πρόσωπα τα οποία
εκμισθώνουν τρία (3) ή περισσότερα ακίνητα.
2. Το εισόδημα που αποκτάται από νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, από τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτου, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 111 του ν. 4446/2016 (Α΄ 240), θεωρείται εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα.».